DÜNYADAKİ YALNIZLIĞIMIZ

Önceki yazılarımdan bir tanesinde. İki sandalyenin anlamını anlatmıştım benim için. O yazının sonunda sizlere sorduğum soruyu kendim buldum. O resmi artık görmek istemediğimi anladım ve denize atma kararı aldım. Artık daha mantıklı düşünüyorum. Bir kişiyi , kendisi istemediği sürece yanında tutamayacağımı anladım. Ben her ne kadar yanlız kalmaktan korksamda. Zaten o resmi atmasamda yanlız olduğumu anladım. O resim sadece acı veriyordu bana. Fazla bişey kazandırmıyordu. Yani anlıyacağınız ben zaten yalnızmışım, resmi denize atmam da birşey değiştirmicek. (^_^) Yalnızlık Allah'a mahsustur. Bu dünyada kimse yalnız kalmaz. Bunu biliyorum.  Ben kafamı dinlemek için küçük bir kaçamak yapıp yaşadığım yerden uzaklaştım. Orda yakın bir kardeşimin tanıdığı biri de vardı. Onu tanıyınca ve görünce tuhaf bir his kapladı kalbimi. Gece yatarken kalp atışlarımın sesli attığını hissettim. Sonra anladım ki benim bu güne kadar kalbim hiç böyle atmamıştı. Yaşadığımı hissettim. Çok güzel bir hi...

Hayatımızı da aynı bu resme benzettim. Acaba haksızmıyım. Mutlu olmak için bi yere sığınmak isteyen kişinin. Aslında ne beklediğini bilmemesi ne kötü. Sığınacağı yerin etrafında onu mutsuz etmek isteyen kişilerin çok olduğunu göremez . Resimde de görüldüğü gibi o gökyüzündeki kargalar yani çevremizdeki insanlar. Bizim mutlu olmak için sığınıcağımız yerin etrafında olurlar her zaman. Sanki bizim mutlu olmamızı hiç istemiyormuşlarcasına. Onlar aslında sığınacağımız yere gelemezler. Biz onların gerçek yüzünü görmediğimiz için kendimiz çağırırız. İşte bir saf bi insanın yapacağıda budur bence. Herkesi kendisi gibi görmeleridir. Aslında çok yanılıyorlar o saf olanlar. Yanımızda getirdiğimiz kişinin amacıda nedir biliyormusunuz. O saf insan ordaki sığınakta mutlu oluyorsa. Demekki biz de onun yanında olursak ona iyi davranırsak bizde onun gibi mutlu oluruz edasıyla yaklaşıyorlar yanımıza. Aslında bilmiyolarki mutluluk başkasının mutluluğunu çalarak olmaz. Sen kendin yaratırsın. Bunlar...

Resimde de görüldüğü gibi iki sandalyemiz var kalbimizde. Manzaramız ise önümüzdeki hayatımız. Kalbindeki bir sandalyede sen, diğerinde de istediğin kişi oturacak. O kişiyle bir oturdumu asla kalkmasını istemediğiniz bir kişi oturacak. Benim ise karşımdaki sandalyede sadece bir resim var. Bir kişi yok.  O resmin yerine başka bir kişiyi koyamıyorum. Kendisi olmasa da karşımda resmi yetiyor bana. O resimde o kadar mutlu gülmüş ki. Her zaman o şekilde kalmasını istiyorum belki. İki defa resmi elime alıp birilerini oturtmaya çalıştım. Biri kendi isteğiyle kalktı diğeri ise ben kalkmasını istedim. Ve sonuç o resmin yerine geri koyulması oldu. Belkide onun yerini kimse dolduramadığı için başkasının oturmasını istemedim. Hiç bilmiyorum. :( Keşke kaşımdaki sandalyede resmi yerine kendi olsaydı düşüncesinden kendimi alıkoyamıyorum. Hayat işte herkesin isteği yerine gelseydi. Oooooo. Bu dünyada hayal etmek diye bişey kalmazdı. Kendimi bu oturduğum sandalyede o kadar yanlız hi...

Ben daha 1 yaşına bile girmemişken kocaman demir para yutmuşum. Ameliyat olmuşum daha küçücükken. Neyseki demir para dik durmuş boğazımda . Yan yatsaymış gırtlak kısmın da duran para nefesimi keserek ölmeme sebep olcakmış. Annem bana her zaman demişti. Bu hayattan çok çekeceğin varmışki Allah seni korudu. Yani anlıyacağnız benim bu hayyattaki çilemi daha bebekken anlamışlar. Ve annemin dediği gerçektende  oldu. Hayat bana o kadar çile çektiriyorki. Bu bile yetmiyor hala devam ediyor. Bu hayatta en çok korktuğum şey yanlızlık demiştim daha öncelerden. Evet doğru ben bu hayatta hep yanlızdım çünkü. Her ne kadar çevremde beni o kadar çok sevende olsa. Artık yanlzlık o kadar çok işlemişki kanıma. Sanki yanlız kalmaya mahkumum gibi. Halinden memnun değilmisin diye sorsan hayır çok memnunum derim. Çünkü böyle daha çok mutluyum sanki :) Arkadaşlarım hep dışlamışladır beni. Çünkü ben onlar kadar eğlenceli değilimde ondan. Daha olgun davranırım onlara göre. Ama her ne kadar beni dışlasa...

Verdiğim bir karar sayesinde hayatım değişti. Çok mutluyum. 1 yılda olsa yaşadığım yer beni çok değiştirdi. O 1 yılı asla unutmucam çünkü o bir yılda geçirdiğim vakitlerin hepsi bana ders olacak gelecek hayatımda. Kendimi o kadar yaşlı hissediyorumki şuan. Normalde 20 yaşındayım ama kendimi 30 yaşında hissediyodum. Şimdi ise o bir yıl sayesinde 35 yaşında oldum. Yani anlıyacağınız gibi bir yıl bana 5 yaşa mal oldu. Ben olgun birisiyim yaşımdan bile olgun. Beni tanıyan herkes bilir. Herkesten farklıyımdır. Daha oturaklı, daha sessiz ve akıllıca düşünenlerdenim. Çocuksu yanlarımda olsa yaptığım hataların kıyısından dönmeyi bilirim. Yada bana yardım edenler sayesinde dönerim o kıyılardan. Bana yardım eden kişiler var bu hayatta . Beni yaşama geri döndürenler. Uçurumun kenarından atlamaya karar verdiğimde beni engelleyenler. onlara bi bakıma hem çok teşekkür ediyorum hemde sitem. Çünkü beni bu iğrenç hayata geri döndürdükleri için. Çok teşşekkür ediyorum çünkü beni düşündükleri için. O u...

Hayat o kadar tuhafki. Karşına hep bos insanları çıkarır. Ondan mümkün olduğu kadar kaçmak istersin. Kaçtığında ise kendi hayatını yaşarken çok mutlu olursun. Arkadaşların, ailen bütün bu tatsız şeyleri unutturur sana. Ama bu lüzumsuz kişiler illaki karşına çıkar. Senin daha da mutsuz olman için ellerinden ne geliyorsa yaparlar. Böyle kişiler istenmedikleri yerde durmayacakalarını, gitmesi gerektiklerini asla bilemezler. Suanda bu lüzumsuz kişilere yazacak bir şey bulamıyorum bile. Çünkü onlar kendilerini başkasının hayatından gitmesi gerektiğini bilmiyorsa ben artık bisey yazamam. Sadece onlara son bişey demek istiyorum. İstenmediğiniz bi hayatta olmanız bişey farkettirmez o kişilere. Sadece istenmediğiniz yerdeki kişiyi daha çok üzmüş olursunuz o kadar...

Karanlık odamın kapıları kapandı sonunda. Demekki kısa vadeli açılmış yada birisi kapatmıştır. Son 4 yıl sonra ilk defa kapımı açmıştım ama kapım pişmanlıkla tekrar kapandı. Artık uzun bi zaman da açmıyacağım. Çünkü bu kapı normal kapanmadı , hayatımda kocaman bir pişmanlıkla kapandı. Pişmanlık duyduğum kişiye bir daha dönemem. Asla . Çünkü onu her gördüğümde pişmanlıklarım gözümün önüne gelir. Hem ona yazık etmiş olurum hemde kendime... Hayatım yeniden karanlık  oldu. Odamda yeniden bir resim ve ben kaldım. Üzgünmüsün yanlız kaldığına deseler, hayır derim. Sadece keşke pişmanlık dolu kısa bir zaman geçirmeseydim daha iyi olurdu. O kadar pişmanlık duyuyorumki yaşadığım kısa bi zamandan hiç kimseye anlatamam. Bazı kişiler için o kadar küçük  bir durumdur onu blemem ama benim için   büyük bir pişmanlık diyebilirim sadece.  Şimdi yazdıklarım ne diye, merak ediyor  olabilirsiniz. . Ama merak etmeyin üniversite hayatında küçük bi hatadan başka bişey değil....

Hayat o kadar anlamsızki bazen neden yaşadığımı bilmiyorum. Hiç kimseye güvenim kalmadı. Eğer varsada o da azcık kalmıştı . Onları da tüketmek için ellerinden gelenleri yapan da çoktur Benim hayatta en çok korktuğum şey yanlızlıktır. sevdiklerimin beni yanlız bırakmasıdır. Ailemi çok seviyorum. Onların bana ihanet etmiceklerini biliyorum. Ben en çok aileme güvenirmişim meğer. Kimse umrumda değil. Aşk da mutlulukta. Sadece onlar yanımda olsun yeter. Çok kavga edelim ama hiç ayrılmayalım. Herkes birbirine saygı duysun bu bana yeter. Benim hayatta en çok önem verdiğim şeyi keşfettim. Buda insanların birbirine  saygılı olmasıymış. Ben elimden geldiği kadar saygılı davranıyorum. Artık ne kadar becerebilirsem o kadarı elimden geliyor. Arkadaşlarımı değiştirmeyi sevmem. Ama onlar benim yanımdan ayrılmak için çabalıyorlarsada onların önüne de geçmem. Ayrılmak isteyene kapım her daim açıktır. Benim yanımda olanlar bana yeter gidenlere ise sözüm yoktur hiç bir zaman.  Ben sevgimi ...

   Karanlık bi odada bir kişiyi bekliyorum. Resmi duvarımda sürekli ona bakıyorum ama o bana bakmıyor sadece ona ben bakıyorum ve bekliyorum. Odamda iki kapım var bi kapım sonuna kadar açık o kişiyi bekliyorum, diğer kapımı ise bu zamanlar aralamaya karar verdim. Çünkü sadece bi resim bu kadar acı veriyosa hiç gelememesi daha çok acı verceğini biliyorum. Diğer kapıyı sadece araladım sonuna kadar açmadım çünkü korkuyorum çok tuhaf insanlar gelir çıkar diye. Karanlık bi odada beni göremicekler ama hissetmelerini istiyorum. O karanlığa girmelerini ve ışığı yakıp beni görmelerini. Onlara kalbime hoşgeldin demeyi bekliyorum. Ama kalbimde olmasını istediğim kişiyi daha çok bekliyorum. Onu her zaman bekliyeceğim, her zaman. gelmiyeceğini bilmeme rağmen bekliyeceğim seni.     Kalbim bu kadar acı çekerken bir kişi yüzünden. Başkasını nasıl seveceğim. Hayatta olmucak dediğimiz şeyler olur ya. Belki de yeni kişiyide sevebilirim. Doğrusu yeni kişi diyorum ama öyle biri de...

Bazen hayat o kadar kararsızdır ki. Seni tuhaf yollara sokar. Kendini başka bi yolda kaybolmuş gibi bulursun. yanlış yolda çok sadık arkadaşların olur. Onları o kadar çok seversin ki. Onları kırmaktan çok korkarsın. Bazı davranışların onları kırarsa bırak gitsin. Bırak gitsin derken o yaptığın davranıştaki hareketi bırak gitsin. Kendini anca o zaman tamamlarsın. Bi insan doğru yolunu bulmak istiyorsa yanında ki arkadaşlarının davranışlarına bakarak hareket etmeli. Onlar kendi gittiği doğru yolda sizi de yanınıza getirmek için uğraşırlar. Sizde fazla zıtlaşmadan onların yoluna doğru ilerleyin. İşte o zaman yanlız kalmazsınız. Eğer kendi yolunuzda giderseniz her zaman yanlız olacağınız kesindir. Benki yanlızlıktan çok korkan insan daha fazla yaşayamayacağımı biliyorum. Kendimi ıssız bi çölde tek kalmış gibi hissederim.      Hayat o kadar zor ki seni içinde kaybeder. Kaybolmaktan korkan insan bence birisini takip etmeli o da en sadık dostları olmalı. Eğer dostu da yanlış ...

Her insan resimde ki kayık gibidir. Her zaman hedeflediği rotaya doğru ilerler. Yalnız ve tek başına. Bulutlar  ise zamanın ne kadar çabuk ve boş geçtiğini anlatır aslında. Gökyüzündeki kargalar ise etrafımızdaki insanları gösterir. Kimileri bizi yok etmek ister kimileri de yanımıza gelip arkadaş olmak. Ama sonuç olarak resimde de gördüğümüz gibi bir zaman  gelir, giderler yanından.Yine yalnız kalırsın. Belkide bir bakmışın seni yok edenler arasına girmişlerdir fark edemezsin.      Resimdeki güneş ise sizin ilerlediğiniz bu yolda sana yoldaş olandır . İzlediğin bu yolda sana ışık tutandır.. Seni hiç yalnız bırakmayacak gibi hissettirir insana. Ama onunda bir zamanı gelir,oda sizi  bırakıp gider . Ve tekrar yalnız kalırsınız. Bu aynı uyumaya benzer .Dünyadaki en kötü şeydir uyumak. Çünkü en yalnız olduğumuz zamandır. Karanlık içinde kaybolur gideriz.       Uyurken insanlar her zaman  yalnızdır. Aslında uyumak huzur verir de...

"Her birimizin inanılmaz yeteneklere sahip  olmamız gerekmiyor. Sadece mantık ve sevgi yeterli olur."                                                                                                 Myrtle Auvil        İlk önce kalbiniz duracak o ayrılma kararını verdiğiniz andan itibaren yaşamak istemeyecekiniz. Fakat onu düşündüğünüz için istemeyerekte olsa vazgeçeceksiniz. Daha sonra onunla ilgilidüşler görüp rüyada onun adını sayıklayarak kan ter içinde uyanacaksınız.     Sonra onunla gittiğiniz yerlere gidip gökyüzü yağmurları gibi ağlayacaksınız. Ve daha sonra her hafta sonu buluştuğunuz yere gidip belki gelir ümidi ile bekleyeceksiniz.     Ve gelmeyeceğini bile bile ordan ayrılmak istemeyeceks...

    Genç kız yine acılar içinde odasında yatıyordu. Henüz hayatının baharında ölümle yüz yüzeydi. Babası onu kurtarmak için gazetelere ilan vermişti, para teklif etmişti. Ama onun kalbini teklemsi değil, kalbinin içindeki sızı ilgilendiriryordu. Sevdiği aklına geldi bir damla yaş daha döküldü gözlerinden. Ayrıldıklarından beri tam beş çile dolu yıl geçmişti. Aslında sevgilerinin arasına o kahrolası para girmişti. Hatırlıyorduda sevdiği ona birkeresinde : - Ben zengin değilim belki ama seni seven bir kalbim var. SAna sadece onu verebilirim, demişti.  Zatn sevgiye muhtaç birisi başka ne isteyebilirdiki. Kendisini sevmesi yeterdi. O en çok saçlarının dökülmesine üzülüyordu. Çünkü sevdiği öpmüş koklamıştı saçlarını. Her dökülen saç yüreğine bir hançer olup saplanıyordu.Şimdi tek istediği sevdiğinin son anlarında yanında olmasıydı. Ne olurdu onu birkez daha görebilse, onu birkez daha koklayabilse. Bu düşünceler arasında uykuya daldı.   Babası heyecanlı bir şekilde...