DÜNYADAKİ YALNIZLIĞIMIZ

  Çocuktum o zamanlar masum, temiz bir o kadar da saf seviyordum onu.Yıllar geçti sonra büyüdük bende o da kocaman iki insan olduk bir kış günü karlı bir gün akşam saat 09:00'da beni evimden aldı saatlerce beraber vakit geçirdik deli gibi eğlendik artık vakit gelmişti ayrılacaktık evlerimize gidecektik beni evime bırakıyordu gece saat 01:00 oldu tam kapımın önüne geldik vedalaştık ve döndüm arkamı gidiyordum dur dedi gitme konuşalım biraz tamam dedim bekliyordum ya hani kalbimin nasıl attığını ben anlatamam ama sanki yerinden çıkacak gibiydi sadece sarılmak istiyordum ona kokusunu hissetmek bilmek istiyordum ciğerlerimde hissetmek istiyordum o benim yıllarımı verdiğim hep beklediğim en güzel heyecanımdı. O benim çocukluğum, herşeyimdi ... Vee beklediğim an gelmişti bir sokak lambasının altında bir anda karşıma geçip dizlerimin önüne çöktü beni sevdiğini uzun zamandır sakladığını söyleyemediğini dile getirmişti sebeplerimiz vardı birbirimizden kaçmamızın çünkü abimin arkadaşıydı ben...

     Yeni umutlar başlamalı insanların hayatında. Yeni aşklar, yeni hayatlar. Hayat devam ediyor. Seni sevmeyen insanı ne zamana kadar düşünebilirsinki. Bi zaman sonra onuda unutuyorsun. Sonra hiç olmadık bianda birisi çıkıyor karşına. Öyle birisi ki şu ana kadar tanıdığın hiçbir insana benzemez. İşte dersin beni ben olarak sevecek birini buldum. Benim ölen sevgimi yeniden yeşertebilecek birisini buldum en sonunda. Allah'tan tek temennim bu son olan sevgiminde ölmemesi. Ona yeşeren sevgim, eğer ölürse bir daha sevemem. Olmaz yani.       Öyle biri ki, karşıma çıkan kişi. Sözleriyle bile kendine aşık edebilir. Eğer ki söylediği sözleri kalbi de söylüyorsa ben bırakmam onu. Öyle bir tutarım ki bıktırırım insanı. Bunu şuan bilmiyor. Öğrendiğinde inşallah beni bırakmaz. Çünkü çok kıskancımdır. İnsanı bıktırabilirim.      Öyle bi severim ki, bütün dünyam o olur. Yeterki o da beni sevsin, benim kadar. Ben fazla bişey istemiyorum.  ...