DÜNYADAKİ YALNIZLIĞIMIZ

Biz insanlar neden böyle olmak zorundayız. Gülmek için zorluyoruz kendimizi. Mutlu olduğumuz bir zamanda bile aniden mutsuz oluyoruz. Kendimizi mutlu olduğumuzamı inandırmaya çalışıyoruz acaba yada kimsenin bizim zayıf tarafımızı görmemesini mi istiyoruz anlamadım. Bu çaba neden. Mutsuzsan mutsuzsun bu kadar. Yüzümüze maske takmaya gerek varmı. Diceksiniz şimdi e ne yapmalıyız. Benden size tavsiye yaşadığınız duyguyu benliğinizle yansıtın bu durum karşı tarafı kötü hissetirmez aksine sizin duygu değişiminizi anlamaya çalışır. Bak çalışır diyorum çünkü bencil varlıklarız kabul edin. Ne kadar öyle değiliz desek bile her olayda kendimize bir pay piçiyoruz. İnsanın genetiğinde olan bişeymiş gibi. Benim de bi kaç sorum var hiç çözemediğim. Biz insanların yorumlarındanmı kaçıyoruz yada yorumlar yüzünden üzüleceğimiz için kendimizdenmi kaçıyoruz. Saçma bi soru gibi gelebilir. Ama gerçekten benim için çok anlamlı bi soru. Neden bişeylerden sakınıyoruz. Aman dur yapma bi laf ederler. Aman şöyle...

Tam birine aşık olduğunuzu zannediyorsunuz. Pat herşey baştan sarıyor. O kişinin başka birisiyle olduğunu öğreniyorsunuz. Nerde adalet ben göremiyorum. Tam diyorum buldum işte bu kişi tamam diyorum. Sonra o kişinin aslında beklediğim kişi olmadığını öğreniyorum.    Ben yoruldum galiba biraz. Birini sevmekten, sürekli acaba hayatımda ki  kişi kim olacak demekten yoruldum. Ben mutlu olamıcak mıyım artık, kimseyi adam akıllı sevemicekmiyim. Kafam o kadar karışık ki, hiç bi şeyi anlamdiramiyorum. Hiç bir şeyi rayına sokamıyorum. Ya diyorum ki tamam ya tamam işte oldu. Hayatım güzelleşmeye başladı. Pat bi yerden bi aksaklık çıkıyor. Tekrar üzülmeye basliyorum. Ben gerçekten kötü bir insanmıyım. Evet umursamazım evet duygu yoksunuyum. Çünkü duygularımı gerçek anlamda yok ettiler. Ama yinede mutlu görünmeliyim. Kimseye ruh halimi göstermemeliyim. Duygusuz olmam beni kötü biri mi yapar size soruyorum. Ben kötü bir insanmıyım. Şu aralar kendimi hem çok yanlız hemde çok mutsu...